Windir – Ending ( 0

Eg heiter Anne Knutsdotter, Kari er min mor og Truls han er min bror.
Vi bur på ein plass der som ingen skulle tru at nokon
kunne bu
Og plassen heiter Uren, Luren, Himmelturen.
Steinrøys, Steinrøys, Sveltihel!
Ja, plassen ligger så høgt, høgt oppe i ei ur alt under berge murog det er ikkje
meir enn at vi på simpel vis kan fø to kyr og ein gris
Og kyrne heiter Dagros, Fagros, gamle Fagros, grisen heiter Giss, Giss, Giss! Og heile dalen ser vi der oppe hjå oss godt
men all ting er så småttfor folka dei er ikkje stØrre enn
som så der nede vi kan sjå om sommarn er det moro å gå og
sanke bær I munn og neverkopp På stovetaket veks det to unge
hegge kjerr som geita eter opp Og geita heter Snøgga,
Stygga, Lurverryggam, høna heiter Tipp, Tipp, Tipp! Og
vinteren kan jamt ikkje vera oss for god med frost og fokk og
snjoDå kan det ofte over dei fjoren dagar gå som vi ikkje
folk får sjå Og far min han er kramkar han strevar trottug
nok og fer så vidt omkringho mor ho steller huset, eg
spinner på min rokk men han Truls gjer ingen tingMen
plassen heiter Uren, Luren, Himmelturen, Steinrøys, Steinrøys,
Sveltihel!