Όταν σε είχα πρωτοδεί κάτι στη ζωή μου ειλικρινά είχε παιχτεί κάτι είχε συμβεί μα δεν το ‘χα καταλάβει. Όταν έβγαλες φωνή μπορώ να πω πως αρχικά είχα σοκαριστεί το μήνυμα εστάλη μα δεν το είχα λάβει.
Είχαν περάσει μέρες και σε αναζητούσα, ήθελα να σε δω, μα δυστυχώς δε μπορούσα και πήρα πρέφα τότε πως είχα τρελαθεί. Η μοίρα μας μάς έφερε στο ίδιο τραπέζι κι εκεί ακριβώς κατάλαβα μαζί σου τι παίζει, μπορώ να πω γλυκά σε είχα ερωτευτεί.
Και…
Τρέμουν τα πόδια μου όταν μου μιλάει, νιώθω αμήχανα όταν στα μάτια μου με κοιτάει, συνήθως δεν ακούω το ό τι με ρωτάει γιατί απλά φαντάζομαι πώς θα ‘ταν να με φιλάει (και λιώνω).
Νιώθω το χρόνο όμορφα να κυλάει για μία δόση σταματάει, όποτε χαμογελάει είναι σαν άγνωστου ζωγράφου ζωγραφιά που γελάει, βλέπω την αύρα της σιγά-σιγά να με γαργαλάει (και λιώνω).